( Overview
/ The Bali Boogie
Oké, we waren dus in Australië! Even een weekendje er tussen uit hoor...
We zaten in Ubud in ons hotel even te kijken wat we verder gingen doen deze vakantie: de Gili-eilanden, Lombok, Nusa Lembongan, of misschien wel even naar Java... en toen dachten we 'hé, we zijn eigenlijk best dicht bij Australië, kunnen we daar misschien heen voor weinig, hoe snel krijgen we deze kans weer?' Wat bleek, we hadden een visum nodig en dat kon vijf tot tien dagen duren voordat je dat kreeg. Dat maakte het meteen niet echt een optie meer. Maar we dachten 'we vragen dat visum gewoon aan en als we het nou snel krijgen dan kijken we of het lukt om te boeken.' Twee uur later hadden we allebei een visum voor Australië in de mailbox. Snel boekten we een ticket bij AirAsia om het weekend daarop naar Darwin te vliegen. En na Lovina en Sanur was het zover: op naar Australië!
15 juli:
We vlogen vrijdagmiddag half 4, dus konden rustig ontbijten en uitchecken, we rolden onze koffers de hoofdstraat in Sanur op en binnen 10 seconden hadden we een taxi (met meter, dus goedkoop en zonder onderhandelen) te pakken die ons naar de luchthaven bracht, perfect!
Op het vliegveld voelde het heel onwerkelijk, we gingen naar Australië! Terwíjl we op vakantie waren op Bali! Maar ja, zoals gezegd, wanneer ben je nou in de gelegenheid om 'even' een weekendje Australië mee te pikken, dus al giechelend en met heel veel voorpret stapten we het vliegtuig in. Femke zat naast een Engelse vrouw die al 5 jaar in Darwin woonde en die kon dus haarfijn vertellen welke sights we in Darwin moesten zien (en konden overslaan), superhandig! Onder andere noemde zij Mindil Beach, en dan op zondag de Mindil Beach Market (en deze zondag bleek er zelfs het heus Darwin Beer Can Regatta Festival te zijn!) en de sunset was daar ook echt 'amazing'! Ja, zelfs mooier dan die in Bali, vond zij. Nou, dat zouden we dan nog wel eens zien!
Rond 9 uur kwamen we aan in ons hotel, met een lichte cultuurshock, want we waren net gewend aan de Balinezen en het weer op Bali, maar in Darwin was het ook een erg prettig temperatuurtje mét een fijne koele bries. Prettige afwisseling van het af en toe wat benauwde klimaat op Bali.
Na het inchecken gingen we op pad om nog even ergens wat te eten en na het diner ploften we weer lekker op bed op de hotelkamer. Tot onze (vooral die van Tim) verheuging was er een Australische zender die de Tour uitzond, dus we konden live een paar bergritten en de tijdrit zien. Gezien het tijdsverschil werd het hierdoor wel steeds een latertje, maar ja.
16 juli:
De eerste volle dag in Darwin kochten we eerst ontbijt bij de Woolworth's en na dat te hebben verorberd hopten we op de Hop-on-hop-off Bus om de omgeving van Darwin te verkennen. We besloten uit te stappen bij Cullen's Bay, een baai met mooie jachten en een ferry naar een paar eilanden in de buurt. Vanuit Cullen's Bay liepen we naar Mindil Beach. Onderweg zagen we allerlei vreemde vogels. Het was inmiddels behoorlijk heet, maar de zeebries bracht verkoeling. Het strand was prachtig en rustig en we zagen de zonsondergang al voor ons. Nadat we onze zelfgesmeerde broodjes hadden opgegeten op een bankje in de schaduw, hopten we weer op de bus, op weg naar East Point, waar een oorlogsmuseum was. De Japanners hadden het vanuit Indonesië voorzien op de noordkust van Australië en de gebeurtenissen waren daar goed gedocumenteerd (werd ons verteld, we gingen niet naar binnen ;-)). Vlak voordat we bij het museum aankwamen zagen we in de verte kangoeroe's, of eigenlijk wallabies (de kleinere variant) wegspringen, het bos in. Dat gaf ons nog meer een echt Australië-gevoel. Helaas waren we net te laat om de wallabies te fotograferen. Na een mooie wandeling langs de bijzondere, rotsachtige kustlijn bij East Point gingen we met de bus weer terug naar de stad. We dachten al aan morgen, de dag van de Darwin Beer Can Regatta.
17 juli:
Alvorens we naar het main event van de dag gingen op Mindil Beach, liepen we naar de Crocosaurus Cove, een krokodillen- en reptielenzoo midden in Darwin. Je kon daar in een soort glazen container die in het bassin van de grootste krokodillen werd neergelaten, zodat je kon 'zwemmen met krokodillen'. We hadden geen zwemkleding mee, dus dat deden we maar niet, maar er waren een paar waaghalzen die het wel deden. De krokodillen waren immens groot en het was mooi om er zo dichtbij te kunnen komen. Naast een verzameling kleinere krokodillen, hagedissen en schildpadden waren er ook slangen. We hadden geluk, er werd toen wij er waren net een slang gevoerd. Darryl, een python van circa anderhalve meter, kreeg Kevin, een ontdooide witte rat, als lunch geserveerd. Maar Darryl was niet al te slim en begon meerdere keren aan de staartkant. Hierdoor kwam hij met zijn kaken niet langs de achterpoten van Kevin. Uiteindelijk, na ongeveer drie kwartier en met een beetje hulp van de verzorgster, begon Darryl aan de goed kant en binnen een paar minuten gleed Kevin door het lichaam van Darryl. Hier kregen we zelf ook wel trek van en aan de overkant van de straat bestelden we een wrap en een 'roo burger'. Die laatste was niet echt een succes, een beetje muf vlees, dat kangoeroevlees.
Het was tijd om naar de Darwin Beer Can Regatta op Mindil Beach te gaan, dus na de lunch wandelden we daar heen. Het was een drukte van belang. De race met scheepjes gemaakt van lege bierblikjes was al voorbij, maar er waren tal van andere activiteiten, zoals slippergooien en achter de duinen een markt met wel meer dan honderd winkeltjes en eetstalletjes. De toegangsprijs was een 'gold coin donation'. Een gold coin is een 1 of 2 dollarmunt, die gooide je in een emmer voor het goede doel en dan mocht je naar binnen. Het was supergezellig, het was lekker druk, de sfeer was goed, er was live muziek, heerlijk eten en het was lekker weer. Echt heel leuk allemaal. Tegen de tijd dat de zon het voor gezien ging houden kwam iedereen vanaf het marktje naar het strand. Er waren ook heel veel bootjes voor de kust. En zo genoten we met duizenden mensen tegelijk van een hele zuivere zonsondergang, zonder een wolkje aan de lucht. De zon ging razendsnel onder, maar het was magnifiek. Na de ondergang bleef het nog lang licht door de intens diepe kleuren rood en oranje aan de horizon.
Misschien had die mevrouw in het vliegtuig wel gelijk...
18 juli:
Na een heerlijke nachtrust met dromen van bierblikjes, didgeridoomuziek, ratten etende slangen en vreemde vogels op het hoofd van een wallabie stonden we maandagochtend om 8 uur op. We moesten om 10 uur uitchecken. Dus snel even ontbijten met onze zelfgekochte yoghurt en muesli, koffers gepakt en hup, de stad weer in. Onze vlucht zou pas om 8 uur 's avonds vertrekken, dus we hadden nog een hele dag!
Tijdens de Hop-on-hop-off tour op zaterdag waren we langs the Waterfront gereden en hadden al gezien dat dat een heel gezellig stukje Darwin moest zijn. Een boulevardje met wat winkeltjes langs een meertje, waar je in kon zwemmen en een grasveld waar je heerlijk op kon liggen, dat leek ons een prachtbestemming. Na een wandeling over de boulevard en een kopje koffie op een terrasje besloten we lekker even neer te ploffen op het gras.
We hadden nog wat beleg en drinken over, dus kochten een brood, banaan en appel et voila, onze picknicklunch was ook geregeld.
Na hier een tijdje heerlijk te hebben gezeten, besloten we de eerder gespotte huurfietsen te betrekken en op avontuur te gaan. Een heel mooie fietstocht langs de kust volgde. De zee was hier ontzettend blauw en het strand prachtig wit. Helaas was zwemmen in de zee geen optie vanwege krokodil- en dodelijke kwallengevaar. Maar er langs fietsen was ook genieten. We fietsten helemaal richting East Point, waar we zaterdag de wallabies hadden zien weghoppen, met de hoop ze nog even op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen, maar helaas.
Och, ze mochten de pret niet drukken, we hadden een heerlijk dagje Darwin. Bij Lake Alexander hielden we nog even een pitstop en fietsen daarna terug naar de stad. Fietsen ingeleverd, ijsje gegeten en toen, op naar het vliegveld.
Daar ging alles gesmeerd, dus mochten we aan boord stappen van het Air Asia-vliegtuig dat ons weer naar Bali zou brengen. Terug naar onze vakantie.
We zaten in Ubud in ons hotel even te kijken wat we verder gingen doen deze vakantie: de Gili-eilanden, Lombok, Nusa Lembongan, of misschien wel even naar Java... en toen dachten we 'hé, we zijn eigenlijk best dicht bij Australië, kunnen we daar misschien heen voor weinig, hoe snel krijgen we deze kans weer?' Wat bleek, we hadden een visum nodig en dat kon vijf tot tien dagen duren voordat je dat kreeg. Dat maakte het meteen niet echt een optie meer. Maar we dachten 'we vragen dat visum gewoon aan en als we het nou snel krijgen dan kijken we of het lukt om te boeken.' Twee uur later hadden we allebei een visum voor Australië in de mailbox. Snel boekten we een ticket bij AirAsia om het weekend daarop naar Darwin te vliegen. En na Lovina en Sanur was het zover: op naar Australië!
15 juli:
We vlogen vrijdagmiddag half 4, dus konden rustig ontbijten en uitchecken, we rolden onze koffers de hoofdstraat in Sanur op en binnen 10 seconden hadden we een taxi (met meter, dus goedkoop en zonder onderhandelen) te pakken die ons naar de luchthaven bracht, perfect!
Op het vliegveld voelde het heel onwerkelijk, we gingen naar Australië! Terwíjl we op vakantie waren op Bali! Maar ja, zoals gezegd, wanneer ben je nou in de gelegenheid om 'even' een weekendje Australië mee te pikken, dus al giechelend en met heel veel voorpret stapten we het vliegtuig in. Femke zat naast een Engelse vrouw die al 5 jaar in Darwin woonde en die kon dus haarfijn vertellen welke sights we in Darwin moesten zien (en konden overslaan), superhandig! Onder andere noemde zij Mindil Beach, en dan op zondag de Mindil Beach Market (en deze zondag bleek er zelfs het heus Darwin Beer Can Regatta Festival te zijn!) en de sunset was daar ook echt 'amazing'! Ja, zelfs mooier dan die in Bali, vond zij. Nou, dat zouden we dan nog wel eens zien!
Rond 9 uur kwamen we aan in ons hotel, met een lichte cultuurshock, want we waren net gewend aan de Balinezen en het weer op Bali, maar in Darwin was het ook een erg prettig temperatuurtje mét een fijne koele bries. Prettige afwisseling van het af en toe wat benauwde klimaat op Bali.
Na het inchecken gingen we op pad om nog even ergens wat te eten en na het diner ploften we weer lekker op bed op de hotelkamer. Tot onze (vooral die van Tim) verheuging was er een Australische zender die de Tour uitzond, dus we konden live een paar bergritten en de tijdrit zien. Gezien het tijdsverschil werd het hierdoor wel steeds een latertje, maar ja.
16 juli:
De eerste volle dag in Darwin kochten we eerst ontbijt bij de Woolworth's en na dat te hebben verorberd hopten we op de Hop-on-hop-off Bus om de omgeving van Darwin te verkennen. We besloten uit te stappen bij Cullen's Bay, een baai met mooie jachten en een ferry naar een paar eilanden in de buurt. Vanuit Cullen's Bay liepen we naar Mindil Beach. Onderweg zagen we allerlei vreemde vogels. Het was inmiddels behoorlijk heet, maar de zeebries bracht verkoeling. Het strand was prachtig en rustig en we zagen de zonsondergang al voor ons. Nadat we onze zelfgesmeerde broodjes hadden opgegeten op een bankje in de schaduw, hopten we weer op de bus, op weg naar East Point, waar een oorlogsmuseum was. De Japanners hadden het vanuit Indonesië voorzien op de noordkust van Australië en de gebeurtenissen waren daar goed gedocumenteerd (werd ons verteld, we gingen niet naar binnen ;-)). Vlak voordat we bij het museum aankwamen zagen we in de verte kangoeroe's, of eigenlijk wallabies (de kleinere variant) wegspringen, het bos in. Dat gaf ons nog meer een echt Australië-gevoel. Helaas waren we net te laat om de wallabies te fotograferen. Na een mooie wandeling langs de bijzondere, rotsachtige kustlijn bij East Point gingen we met de bus weer terug naar de stad. We dachten al aan morgen, de dag van de Darwin Beer Can Regatta.
17 juli:
Alvorens we naar het main event van de dag gingen op Mindil Beach, liepen we naar de Crocosaurus Cove, een krokodillen- en reptielenzoo midden in Darwin. Je kon daar in een soort glazen container die in het bassin van de grootste krokodillen werd neergelaten, zodat je kon 'zwemmen met krokodillen'. We hadden geen zwemkleding mee, dus dat deden we maar niet, maar er waren een paar waaghalzen die het wel deden. De krokodillen waren immens groot en het was mooi om er zo dichtbij te kunnen komen. Naast een verzameling kleinere krokodillen, hagedissen en schildpadden waren er ook slangen. We hadden geluk, er werd toen wij er waren net een slang gevoerd. Darryl, een python van circa anderhalve meter, kreeg Kevin, een ontdooide witte rat, als lunch geserveerd. Maar Darryl was niet al te slim en begon meerdere keren aan de staartkant. Hierdoor kwam hij met zijn kaken niet langs de achterpoten van Kevin. Uiteindelijk, na ongeveer drie kwartier en met een beetje hulp van de verzorgster, begon Darryl aan de goed kant en binnen een paar minuten gleed Kevin door het lichaam van Darryl. Hier kregen we zelf ook wel trek van en aan de overkant van de straat bestelden we een wrap en een 'roo burger'. Die laatste was niet echt een succes, een beetje muf vlees, dat kangoeroevlees.
Het was tijd om naar de Darwin Beer Can Regatta op Mindil Beach te gaan, dus na de lunch wandelden we daar heen. Het was een drukte van belang. De race met scheepjes gemaakt van lege bierblikjes was al voorbij, maar er waren tal van andere activiteiten, zoals slippergooien en achter de duinen een markt met wel meer dan honderd winkeltjes en eetstalletjes. De toegangsprijs was een 'gold coin donation'. Een gold coin is een 1 of 2 dollarmunt, die gooide je in een emmer voor het goede doel en dan mocht je naar binnen. Het was supergezellig, het was lekker druk, de sfeer was goed, er was live muziek, heerlijk eten en het was lekker weer. Echt heel leuk allemaal. Tegen de tijd dat de zon het voor gezien ging houden kwam iedereen vanaf het marktje naar het strand. Er waren ook heel veel bootjes voor de kust. En zo genoten we met duizenden mensen tegelijk van een hele zuivere zonsondergang, zonder een wolkje aan de lucht. De zon ging razendsnel onder, maar het was magnifiek. Na de ondergang bleef het nog lang licht door de intens diepe kleuren rood en oranje aan de horizon.
Misschien had die mevrouw in het vliegtuig wel gelijk...
18 juli:
Na een heerlijke nachtrust met dromen van bierblikjes, didgeridoomuziek, ratten etende slangen en vreemde vogels op het hoofd van een wallabie stonden we maandagochtend om 8 uur op. We moesten om 10 uur uitchecken. Dus snel even ontbijten met onze zelfgekochte yoghurt en muesli, koffers gepakt en hup, de stad weer in. Onze vlucht zou pas om 8 uur 's avonds vertrekken, dus we hadden nog een hele dag!
Tijdens de Hop-on-hop-off tour op zaterdag waren we langs the Waterfront gereden en hadden al gezien dat dat een heel gezellig stukje Darwin moest zijn. Een boulevardje met wat winkeltjes langs een meertje, waar je in kon zwemmen en een grasveld waar je heerlijk op kon liggen, dat leek ons een prachtbestemming. Na een wandeling over de boulevard en een kopje koffie op een terrasje besloten we lekker even neer te ploffen op het gras.
We hadden nog wat beleg en drinken over, dus kochten een brood, banaan en appel et voila, onze picknicklunch was ook geregeld.
Na hier een tijdje heerlijk te hebben gezeten, besloten we de eerder gespotte huurfietsen te betrekken en op avontuur te gaan. Een heel mooie fietstocht langs de kust volgde. De zee was hier ontzettend blauw en het strand prachtig wit. Helaas was zwemmen in de zee geen optie vanwege krokodil- en dodelijke kwallengevaar. Maar er langs fietsen was ook genieten. We fietsten helemaal richting East Point, waar we zaterdag de wallabies hadden zien weghoppen, met de hoop ze nog even op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen, maar helaas.
Och, ze mochten de pret niet drukken, we hadden een heerlijk dagje Darwin. Bij Lake Alexander hielden we nog even een pitstop en fietsen daarna terug naar de stad. Fietsen ingeleverd, ijsje gegeten en toen, op naar het vliegveld.
Daar ging alles gesmeerd, dus mochten we aan boord stappen van het Air Asia-vliegtuig dat ons weer naar Bali zou brengen. Terug naar onze vakantie.